Eerste dagen in Manipal

Hoi allemaal!

Inmiddels is het alweer even geleden dat ik wat op deze blog gezet heb, dus het werd tijd om weer wat op te schrijven!

Vorige keer heb ik jullie verteld dat we in Mysore waren. Hier zijn we twee dagen geweest. Daarna zijn we via Belur en Halebid (waar twee hele bekende tempels staan) naar Manipal gereisd. Hier zijn we zondag aan het begin van de middag aangekomen. We zijn toen bij ons hostel afgezet. Het was heel erg zoeken: waar moet ik heen? Heb ik wifi? Waar moeten we zijn voor ons coschap?

Uiteindelijk zijn we maandagmorgen naar het International Office van de universiteit gegaan. Hier zijn we tot ongeveer 14.00 u 's middags bezig geweest met van alles regelen, zoals onze pasjes om naar binnen te komen, een nieuwe sim-kaart, wifi etc.. Dat lijkt niet zoveel werk, maar aangezien alles hier drie keer zo langzaam gaat ben je er toch wel veel tijd mee kwijt! De rest van de middagen hebben we tot nu toe ook nog wel wat moeten regelen, maar nu ben ik volgens mij helemaal klaar!

Dinsdagochtend zijn Bob en ik begonnen met ons coschap Interne Geneeskunde. We hadden geen idee hoe of wat de bedoeling was. Na van het kastje naar de muur te zijn gestuurd, zijn we meegelopen met de ochtendronde van een dokter (onze begeleider is op vakantie, die komt pas volgende week). Daarna hadden we bedside teaching met een groepje vijfdejaars. Het ziekenhuis en alles er om heen is al een ervaring op zich, waar ik wel een aantal bladzijdes over zou kunnen typen. Hieronder een samenvatting van de meest opvallende dingen:

• De patiënten hebben geen privacy, helemaal nergens.  Op zaal liggen ze bijna bij elkaar op schoot, maar ook consulten worden met meerdere patiënten op een kamer gevoerd. Ondertussen komen allerlei mensen nog in en uit lopen..
• Patiënten die moeten wachten en familie slapen op de stoep bij het ziekenhuis
• Dokters praten eigenlijk bijna niet met patiënten, ook met familie wordt maar kort gesproken.
• De dokters lopen in gewone kleren en op slippers, want het is warm. Op de IC moet je je eigen slippers uitdoen en andere slippers aan (ieuw!)
• Open tuberculose ligt gewoon op de normale afdeling, zonder enige vorm van beschermde maatregelen. Afstand houden dus!! Wij zijn aan het overwegen om een mondkapje te gaan dragen.
• Studenten hebben wel een witte jas aan, maar altijd dezelfde die ontzettend smoezelig is. Ze lopen hier ook mee over straat (met stethoscoop om hun nek), als een soort statussymbool. De hele functie van de witte jas is dus eigenlijk weg.

Verder is het hier erg gezellig en zijn we met een groep van ongeveer 10 Nederlanders. Er komen en gaan weer mensen.. We eten iedere dag twee keer samen.

Vanavond vertrek ik met de bus (weer) richting Mysore (ja inderdaad, daar ben ik al geweest). Ik ga gewoon mee voor de gezelligheid. We gaan ook naar een National Park en een lichtshow waar ik nog niet geweest ben, dus het wordt vast leuk!

Ik houd julie op de hoogte!

Heel veel liefs